Günlük defterine, Ekim 30

Ekim 30 - Rüzgara doğru yelken açmak, rüzgarın ters yönünde gitmek demektir. Tekne bir tarafa eğiliyor ve her şey karmaşıklaşıyor. Ayakta durmak, tüm vücudu test eden fiziksel bir egzersiz haline gelir.

Eğer alışkın değilseniz, sahip olduğunuzu bile bilmediğiniz kaslar için kendinizi kötü hissedersiniz.

Kabinde konuştuk ve birileri şöyle dedi: biraz pasifist hareket gibiyiz, oraya ulaşmak için rüzgârla yelken açıyoruz. Kolay değil, ama mümkün.

Saatlerce saatlerce süren sıkışıklığın ardından, gece saat dokuz civarı, Yeşil Ada'daki La Ciotat'ın önündeki bir barınakta duruyoruz. Sabah Marsilya'ya gidiyoruz

Calanque'lere ulaştığımızda, Marsilya'nın önündeki körfezi 20 kilometre boyunca yönlendiren kireçtaşı oluşumları, önemli bir görevi durdurmaya karar verdik: sudan Bambu'ya güzel fotoğraflar çekmeye karar verdik.

Las Calanques, Akdeniz'in mavisine yansıyan beyaz uçurum

Calanques, her denizcinin göbeğinde bir yer: Akdeniz'in mavisine yansıyan beyaz bir uçurum.

Denizci ve deniz biyoloğumuz Giampi, elbisesini giyip Go-pro ile suya girmeye hazırlanırken onlara hayranız.

Su kesinlikle taze, peki, diyelim soğuk, ama buna değer. Sonunda Bamboo'ın beyaz kaskını su üzerinde zarif bir şekilde kaydığını gösteren dört video bulduk. Belli bir gurur duymadan videoları izliyoruz: çok güzel bir gemi.

Hadi tekrar yapalım. Marsilya uzak değil.

14 saatlerine doğru, Eski Limanın ağzına giriyoruz. Akdeniz tarihinin kalbine girmek gibidir.

Mare Nostrum'un bütün şehirlerinden Marsilya, mitlerin efsanesidir. Buna Focese şehri diyorlar ve sakinlerine hala Focesi (Fransızca'da Phocéen), kurucularının mirası, Focea'nın Yunanlıları, Küçük Asya şehri olan Focea deniyor.

Yunanlıların bu alana kesin olarak yerleştiği MÖ 6. yüzyıldayız, ancak Fenikelilerin daha önce (MÖ yedinci ve sekizinci yüzyıllar) değerli metalleri, kalay ve diğer hammaddeleri arama yolculuklarında çoktan geçmelerinden birkaç yüzyıl önce.

Akdeniz tarihinde Marsilya'yı etkilemeyen bir bölüm yoktur.

Akdeniz’in ortak tarihinde, Roma İmparatorluğu’nun genişlemesinden DAEŞ’in son saldırılarına kadar Marsilya’yı daha iyi ya da daha kötü bir şekilde etkilemediği bir bölüm yoktur.

Programın yarısından bir gün önce demirliyoruz (Bambu harika çalışıyor!) Şehrin deniz tarihinde önemli bir yer olan Société Nautique de Marseille'de, 1887'ta kurulmuş ve uzun bir navigasyon geçmişine sahip, tarihi gemilerin restorasyonu ve gençler için yelken okulu.

İki ofis çalışanından biri olan Caroline bize gezimiz, hedeflerimiz ve açıkladığımız gibi kararlılıkla başını salladı.

Sonra gülümser ve boynundaki kolyeyi bize gösterir: barışın simgesi.

Barış halkı her zaman en az umduğunuz yerde bulur. Bizim için iyi bir işaret.

Mart ayı bayrağımız ve Mar de la Paz Akdeniz bayrağımız var

Gemi, ana yollardan birinin yanına demirlenmiştir. Kıç Mart bayrağı ve yayda Mar de la Paz Akdeniz bayrağı var. Kaptan iyi giymek için ana takıma tırmanıyor. Barış için ne yapılmaz!

Öğleden sonra Marie gelir. Bu haftalarda sahneyi organize etmek için yazdık ve çalışmaya başladık ve tanışmadığımız halde bir arkadaş bulmak gibi bir şey.

Onun profesyonel bir opera şarkıcısı olduğunu ve onunla aynı zamanda bir şarkıcı olan Tatiana olduğunu keşfettik.

Marsilya sahnesi barış için şarkı söyleme aşaması olacak. Marsilya'nın kuzeydoğusunda, Thalassasanté'nin karargahının bulunduğu, temeli küçük bir tersanede bulunan ve “deniz ile sanat arasında çeşitli etkinliklerin gerçekleştirildiği” bir dernek olan Estaque'da elveda diyoruz.

Bizi terk etmeden önce, Marie bize hediyesini bıraktı: bir çeşit mavi peynir. Fransızların da belirttiği gibi éclair “gemide açlık ve sert peynir eksikliği yoktur.