İtalya'da nükleer silah varlığına ilişkin şikayet

kaydeden Alessandro Capuzzo

2 Ekim'de pasifist ve anti-militarist derneklerin 22 üyesi tarafından ayrı ayrı imzalanan şikayet, Roma Mahkemesi Savcılığı'na gönderildi: Abbasso la guerra (Kahrolsun savaş), Donne e uomini contro la guerra (Kadınlar ve erkekler karşı) savaş), Associazione Papa Giovanni XXIII (Papa John XXIII Derneği), Centro di documentazione del Manifesto Pacifista Internazionale (Uluslararası Pasifist Manifesto Dokümantasyon Merkezi), Tavola della Pace Friuli Venezia Giulia (Friuli Venezia Giulia Barış Masası), Rete Diritti Accoglienza Solidarietà Internazionale (Uluslararası Dayanışma Hoş Geldiniz Hakları Ağı), Pax Christi, Pressenza, WILPF, Centro Sociale 28 Maggio (28 Mayıs Sosyal Merkezi), Coordinamento No Triv (No Triv Koordinatörü) ve özel vatandaşlar.

Şikayetçiler arasında üniversite profesörleri, avukatlar, doktorlar, deneme yazarları, gönüllüler, eğitimciler, ev hanımları, emekliler ve Comboni Babalar vardı. Moni Ovadia ve Peder Alex Zanotelli gibi bazıları iyi biliniyor. 22'nin sözcüsü avukat Ugo Giannangeli'dir.

IALANA Italia'dan avukatlar Joachim Lau ve Claudio Giangiacomo, davacılar adına şikayette bulundu.

Şikayet, organizatörler tarafından, yetkili kaynakların nükleer cihazların olduğuna inandığı Ghedi askeri üssünün önünde düzenlenen bir basın toplantısında açıkça ortaya konuldu.

Ghedi nükleer hava üssünün önünde şikayeti sunan basın toplantısının fotoğrafları

İtalya'da nükleer silahların varlığını ve olası sorumlulukları araştırmaları isteniyor

2 Ekim 2023'te Roma Mahkemesi Savcılığı'na sunulan şikayette, soruşturma hakimlerinden öncelikle İtalyan topraklarında nükleer silahların varlığının ve dolayısıyla olası sorumlulukların belirlenmesi için soruşturma yapmaları talep ediliyor. ithali ve bulundurulması nedeniyle suç teşkil eden bir bakış açısı.

Şikayette, İtalyan topraklarındaki nükleer silahların varlığının, daha sonra gelen çeşitli hükümetler tarafından hiçbir zaman resmi olarak kabul edilmemiş olmasına rağmen doğru kabul edilebileceği belirtiliyor. Kaynaklar çok sayıdadır ve hiçbir zaman reddedilmemiş gazetecilik makalelerinden yetkili bilimsel dergilere ve siyasi olaylara kadar çeşitlilik göstermektedir.

Raporda ulusal ve uluslararası kaynaklar arasında ayrım yapılıyor.

Bunlardan ilki, Bakan Mauro'nun 17 Şubat 2014 tarihli parlamento sorusuna verdiği yanıttır; bu yanıt, cihazların varlığını meşrulaştırmaya çalışarak, bunların varlığını zımnen tanımaktadır. Kaynaklar arasında CASD (Yüksek Savunma Araştırmaları Merkezi) ve CEMISS'den (Askeri Stratejik Araştırmalar Merkezi) alınan bir belge de yer alıyor.

Uluslararası kaynaklar da çoktur. Bellingcat (araştırmacılar, akademisyenler ve araştırmacı gazeteciler derneği) tarafından 28 Mayıs 2021'de yürütülen soruşturmayı vurgulamakta fayda var. Bu soruşturmanın sonuçları çelişkilidir, çünkü Avrupa hükümetleri tüm bilgileri gizlemeye devam ederken, ABD ordusu verileri depolamak için uygulamalar kullanıyor. Topçu depolaması için büyük miktarda veri gerekiyor. Bu uygulamaların kayıtları, ABD ordusunun bunların kullanımındaki ihmali nedeniyle kamu malı haline geldi.

Alıntılanan çok sayıda kaynağa dayanarak, İtalya'da nükleer cihazların, özellikle de Ghedi ve Aviano üslerinde yaklaşık 90 nükleer cihazın varlığı kesin kabul edilebilir.

Şikayet, İtalya'nın Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması'nı (NPT) onayladığını hatırlatıyor

Şikayet, İtalya'nın 24 Nisan 1975'te Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması'nı (NPT) onayladığını hatırlatıyor; bu anlaşma, nükleer silahlara sahip olan Devletlerin ("nükleer ülkeler" olarak adlandırılır) nükleer silah niteliğini taşıyanlara devretmemeyi taahhüt etmeleri ilkesine dayanmaktadır. bunlara sahip olamazlar ("nükleer olmayan ülkeler" olarak adlandırılır), İtalya da dahil olmak üzere ikincisi, nükleer silahların doğrudan veya dolaylı kontrolünü almamayı ve/veya elde etmemeyi taahhüt eder (madde I, II, III).

İtalya ise, BM Genel Kurulu tarafından 7 Temmuz 2017 tarihinde onaylanan ve 22 Ocak 2021 tarihinde yürürlüğe giren Nükleer Silahların Yasaklanması Anlaşmasını henüz imzalamamış veya onaylamamıştır. Bu imzanın yokluğunda dahi, Şikayet, nükleer silah bulundurmayı açıkça ve otomatik olarak yasa dışı olarak nitelendirecek olsa da, şikayet, yasa dışılığın doğru olduğunu ileri sürüyor.

Daha sonra, silahlarla ilgili farklı yasaların (Kanun 110/75; Kanun 185/90; Kanun 895/67; TULPS Testo Unico delle leggi di pubblica sicurezza) analitik bir incelemesini yapıyor ve atom cihazlarının tanımın kapsamına girdiğini belirterek sonuca varıyor. "savaş silahları" (Kanun 110/75) ve "silah malzemeleri" (Kanun 185/90, md. 1).

Son olarak şikayet, ithalat lisanslarının ve/veya yetkilerinin varlığı veya yokluğu sorununu ele almaktadır; zira bunların bölgede teyit edilmiş varlığı, zorunlu olarak sınırdan geçmelerini öngörmektedir.

Atom silahlarının varlığı konusundaki sessizlik aynı zamanda kaçınılmaz olarak ithalat izinlerinin varlığını veya yokluğunu da etkiliyor. Herhangi bir izin aynı zamanda 1/185 Sayılı Kanunun 90. maddesine de aykırı olacaktır: "Silah malzemelerinin ihracatı, ithalatı, transiti, topluluk içi transferi ve aracılık edilmesi, ayrıca ilgili üretim lisanslarının devri ve üretimin yeniden konumlandırılması" İtalya'nın dış ve savunma politikasına uyum sağlamalı. "Bu tür operasyonlar, savaşı uluslararası anlaşmazlıkları çözme aracı olarak reddeden Cumhuriyet Anayasası ilkelerine uygun olarak Devlet tarafından düzenlenmektedir."

Şikayet, İtalyan Hükümeti'nin nükleer silahların yönetimine kaçınılmaz olarak dahil olması konusunda yetkili forum olarak Roma Savcılığı'na işaret ediyor.

12 ekle desteklenen şikayet, bazıları ulusal derneklerde yüksek mevkilerde bulunan 22 aktivist, pasifist ve anti-militarist tarafından imzalandı.